قانون مهريه

​

طبق قانون هيچ زني حق ندارد جدا از شوهرش در خانه‌اي مستقل زندگي كند مگر در موردي خاص.

​

قانون مدني جمهوري اسلامي ايران در مواد متعددي به حقوق متقابل زن و شوهر پرداخته است. يكي از مهمترين مسائلي كه در ابتداي زندگي هم زوج و زوجه و هم خانواده‌هاي آنان با آن درگيرند، بحث مسكن و محل سكونت است. در اين نوشتار از مجله دلتا به بررسي جدا زندگي كردن زن از شوهر مي‌پردازيم.

جدا زندگي كردن زن از شوهر

طبق مواد ۱۱۱۴ و ۱۱۱۵ قانون مدني زن نمي‌تواند مسكن مستقلي براي زندگي جدا از شوهرش اختيار كند الا اينكه در منزل براي زن خطر جاني، مالي و يا شرافتي وجود داشته باشد كه در اين صورت زن مي‌تواند مسكن جداگانه‌اي براي خودش انتخاب كند و اگر به اين علت زن مسكن جداگانه‌اي اختيار كرده باشد باز هم نفقه او بر عهده شوهر است. طبق ماده ۱۱۰۷ قانون مدني مسكن جزيي از حق نفقه زوجه است و زوج مكلف است كه مسكن مناسبي براي خانواده خود تهيه كند. نكته ديگر اين ماده اين است كه مسكن تهيه شده بايد متناسب با شان و مرتبه اجتماعي زن باشد و در غير اين صورت زن مي‌تواند از سكونت در آن خانه ممانعت كند. بر اساس ماده ۱۱۱۴ قانون مدني زن بايد در منزلي كه شوهر تعيين مي‌كند سكني كند مگر آنكه اختيار تعيين منزل به زن داده شده باشد. همچنين طبق ماده ۱۰۰۵ قانون مدني اقامتگاه زن شوهردار همان اقامتگاه شوهر است. البته اگر در زمان عقد شرط انتخاب محل سكونت را به زن داده باشند ديگر اختيار انتخاب مسكن بر عهده او خواهد بود و اگر زوجه بخواهد در خانه‌اي زندگي نكند قانون هم به استناد شرط ضمن عقد حق را به او مي‌دهد.

​

ضمانت اجراي عدم حضور زن در منزل مشترك

در مواردي كه زن اختيار تعيين خانه را ندارد، بايد در خانه‌اي كه شوهر تهيه كرده است، سكونت كند. در صورت امتناع، مرد مي‌تواند دعوي الزام به تمكين را مطرح كند كه در صورت محكوميت و عدم اجراي آن به اصطلاح قانون، ناشزه محسوب شده و مستحق دريافت نفقه نيست. اگر زن از شوهر اجازه اختيار مسكن را گرفته باشد، اين حق محدود به زمان خاصي نيست و هر چند مرتبه مي‌تواند از اين حق استفاده كند.

براي آشنايي بيشتر با نكات حقوقي تقسيم اموال در طلاق را مطالعه كنيد.

همچنين بخوانيد:

عواقب ترك منزل توسط زن

نفقه به زن شاغل تعلق مي‌گيرد؟

در چه مواردي زن مجاز به عدم تمكين است؟

زن براي عمل جراحي زيبايي به اجازه شوهر نياز دارد؟

واريز اشتباه پول به حساب ديگري

با مجله حقوقي دلتا همراه باشيد

​

​

طبق قانون هيچ زني حق ندارد جدا از شوهرش در خانه‌اي مستقل زندگي كند مگر در موردي خاص.

​

قانون مدني جمهوري اسلامي ايران در مواد متعددي به حقوق متقابل زن و شوهر پرداخته است. يكي از مهمترين مسائلي كه در ابتداي زندگي هم زوج و زوجه و هم خانواده‌هاي آنان با آن درگيرند، بحث مسكن و محل سكونت است. در اين نوشتار از مجله دلتا به بررسي جدا زندگي كردن زن از شوهر مي‌پردازيم.

جدا زندگي كردن زن از شوهر

طبق مواد ۱۱۱۴ و ۱۱۱۵ قانون مدني زن نمي‌تواند مسكن مستقلي براي زندگي جدا از شوهرش اختيار كند الا اينكه در منزل براي زن خطر جاني، مالي و يا شرافتي وجود داشته باشد كه در اين صورت زن مي‌تواند مسكن جداگانه‌اي براي خودش انتخاب كند و اگر به اين علت زن مسكن جداگانه‌اي اختيار كرده باشد باز هم نفقه او بر عهده شوهر است. طبق ماده ۱۱۰۷ قانون مدني مسكن جزيي از حق نفقه زوجه است و زوج مكلف است كه مسكن مناسبي براي خانواده خود تهيه كند. نكته ديگر اين ماده اين است كه مسكن تهيه شده بايد متناسب با شان و مرتبه اجتماعي زن باشد و در غير اين صورت زن مي‌تواند از سكونت در آن خانه ممانعت كند. بر اساس ماده ۱۱۱۴ قانون مدني زن بايد در منزلي كه شوهر تعيين مي‌كند سكني كند مگر آنكه اختيار تعيين منزل به زن داده شده باشد. همچنين طبق ماده ۱۰۰۵ قانون مدني اقامتگاه زن شوهردار همان اقامتگاه شوهر است. البته اگر در زمان عقد شرط انتخاب محل سكونت را به زن داده باشند ديگر اختيار انتخاب مسكن بر عهده او خواهد بود و اگر زوجه بخواهد در خانه‌اي زندگي نكند قانون هم به استناد شرط ضمن عقد حق را به او مي‌دهد.

​

ضمانت اجراي عدم حضور زن در منزل مشترك

در مواردي كه زن اختيار تعيين خانه را ندارد، بايد در خانه‌اي كه شوهر تهيه كرده است، سكونت كند. در صورت امتناع، مرد مي‌تواند دعوي الزام به تمكين را مطرح كند كه در صورت محكوميت و عدم اجراي آن به اصطلاح قانون، ناشزه محسوب شده و مستحق دريافت نفقه نيست. اگر زن از شوهر اجازه اختيار مسكن را گرفته باشد، اين حق محدود به زمان خاصي نيست و هر چند مرتبه مي‌تواند از اين حق استفاده كند.

براي آشنايي بيشتر با نكات حقوقي تقسيم اموال در طلاق را مطالعه كنيد.

همچنين بخوانيد:

عواقب ترك منزل توسط زن

نفقه به زن شاغل تعلق مي‌گيرد؟

در چه مواردي زن مجاز به عدم تمكين است؟

زن براي عمل جراحي زيبايي به اجازه شوهر نياز دارد؟

واريز اشتباه پول به حساب ديگري

با مجله حقوقي دلتا همراه باشيد

​

​

مهريه از جمله مهم‌ترين حقوقي است كه به موجب عقد نكاح به زنان تعلق مي‌گيرد.

​

از جمله مهم‌ترين حقوقي كه زن به موجب عقد نكاح به دست مي‌آورد، مهريه است. مهريه در واقع مالي است كه مرد پرداخت آن به زن را بر عهده مي‌گيرد و هر زمان كه زن بخواهد قابل مطالبه است، اما در شرايطي، زن نمي‌تواند تمام مهريه را مطالبه كند، بلكه بر اساس مقررات قانوني نصف مهريه به وي تعلق مي‌گيرد. در اين نوشتار از مجله دلتا به بررسي موارد نصف شدن مهريه مي‌پردازيم.

موارد نصف شدن مهريه

به موجب ماده ۱۰۸۲ قانون مدني به مجرد عقد، زن مالك مهريه مي‌شود و مي‌تواند هر نوع تصرفي كه بخواهد در آن كند. بر اساس اين ماده، مالكيت زن بر مهريه از همان لحظه‌اي كه عقد نكاح خوانده شد، حاصل مي‌شود. از جمله آثاري كه مالكيت زن بر مهريه دارد آن است كه مي تواند اقدام به بخشيدن مهريه كرده و يا آن را مطالبه كند كه در اين حالت مرد موظف به پرداخت مهريه مي‌شود، اما در برخي از موارد با توجه به برخي از مواد قانون مدني، در شرايطي مهريه زن نصف مي‌شود و به جاي كل مهريه تنها نيمي از مهريه تعيين شده به زن پرداخت مي‌شود.

طلاق قبل از رابطه زناشويي

مالكيت زن بر مهريه از لحظه عقد، مالكيتي متزلزل است و با نزديكي ميان زن و مرد كامل مي‌شود. بر اساس ماده ۱۰۹۲ قانون مدني، هرگاه شوهر قبل از نزديكي زن خود را طلاق دهد، مستحق نصف مهريه خواهد بود و اگر شوهر بيش از نصف مهر را قبلا داده باشد، مي‌تواند مازاد بر نصف را پس بگيرد. يكي از شرايط نصف شدن مهريه، طلاق قبل از نزديكي است. در اين صورت، چون نزديكي ميان زن و مرد رخ نداده است، زن تنها مستحق نصف مهريه خواهد بود.

​

بذل تمام مدت در عقد موقت

يكي ديگر از موارد نصف شدن مهريه بر اساس ماده ۱۰۹۷ قانون مدني در عقد موقت است. بر اساس اين ماده در نكاح منقطع هرگاه شوهر قبل از نزديكي تمام مدت نكاح را ببخشد بايد نصف مهريه را بدهد. بر اساس اين ماده، در صورتي كه مرد در عقد موقت يا صيغه قبل از وقوع رابطه زناشويي تمام مدت صيغه را به زن ببخشد يا بذل مدت كند، بايد نصف مهريه را به زن بدهد.

فسخ نكاح به علت ناتواني جنسي مرد

بر اساس ماده ۱۱۰۱ قانون مدني، هرگاه عقد نكاح قبل از نزديكي به جهتي فسخ شود، زن حق مهريه ندارد؛ مگر در صورتي كه موجب فسخ، ناتواني جنسي مرد (عنن) باشد كه در اين صورت، با وجود فسخ نكاح، زن مستحق نصف مهريه است. بر اين اساس، اگر زن قبل از رابطه زناشويي از ناتواني جنسي مرد آگاه شود، مي‌تواند اقدام به فسخ نكاح كند و در اين شرايط حق دريافت نصف مهريه را خواهد داشت.

براي آشنايي با نكات حقوقي بيشتر بعد از عقد مي‌توان مهريه را تغيير داد؟ را مطالعه كنيد.

همچنين بخوانيد:

دريافت مهريه از پدر شوهر در چه شرايطي ممكن است؟

ممنوع‌ الخروج كردن مرد براي مهريه

قسط بندي مهريه به چه صورت انجام مي‌شود؟

پرداخت مهريه در ايام كرونا چه شرايطي دارد؟

در چه مواردي مهريه به زن تعلق نمي‌گيرد؟

با مجله حقوقي دلتا همراه باشيد

​